Voor een optimaal glijmoment moet je niet meer dan nodig de zijkant van de schaats gebruiken ook al is deze noodzakelijk voor het maken van de afzet. Een schaats die recht op het ijs staat, glijdt. Een schaats die op de binnen- of buitenkant staat, snijdt.
Schaatsen op natuurijs vergt meer behendigheid dan schaatsen op kunstijs. Dit komt door de kwaliteit van het ijs en dat er minder regels in acht worden genomen op het natuurijs. Hierbij enkele tips:
Een schaatser die op snelheid is gekomen, heeft vaak een dergelijke snelheid dat een afzet naar achteren niet bijdraagt om de snelheid te onderhouden of te verhogen. Die afzet zijn we onder andere gewend tijdens het wandelen en het hardlopen.
Middels een zijwaartse afzet is de snelheid wel te onderhouden of te verhogen. Alleen vanuit stilstand, onder andere de start, wordt er kortdurend naar achteren afgezet om vervolgens steeds meer de zijwaartse afzet op te zoeken.
Het rijden met ‘vleugeltjes’ wil zeggen dat de rijder in de schaatshouding met de handen op de rug zijn ellebogen heft. Hierdoor is naast meer luchtweerstand de kans groot dat de rug ‘hol’ wordt getrokken waardoor een zijwaartse afzet minder wordt uitgevoerd. Zowel van boven naar beneden als van links naar rechts loopt de rug rond bij de juiste schaatshouding. Het heffen van de ellebogen is daarom ongewenst. De onderstaande houding is dus ongewenst.
 |
Bij het ingaan van de bocht heeft het lichaam door de centrifugale kracht de neiging om naar buiten te bewegen. Dit is te voorkomen door te gaan hangen naar de binnenkant van de bocht. Bij hogere snelheden neemt dit hangen toe. Ter vergelijking met motorraces is het gaan hangen in de bocht absolute voorwaarde om zoveel mogelijk snelheid te behouden.
Zowel in het dagelijks leven tijdens het lopen als tijdens het schaatsen is een juiste beweging van de armen/schoudergordel gewenst om hierdoor zo effectief mogelijk te bewegen.
In de praktijk zullen de linkerarm en het rechterbeen en de rechterarm en het linkerbeen zo samenwerken dat ze beiden tegelijk naar voren worden geplaatst. Gebeurt dit niet en gaan linkerbeen/linkerarm of rechterbeen/rechterarm tegelijk naar voren, spreekt men over een telganger. Deze combinatie voelt nogal onnatuurlijk aan. Tijdens het schaatsen is dit een ineffectieve manier van bewegen.
Het verliezen van snelheid in de bocht kan meerdere oorzaken hebben, vaak in combinatie:
De observatie, analyse en correctie van de trainer kan iemand helpen een snellere bocht te rijden.
Uitgaande van de situatie dat iemand op vaste conventionele schaatsen begint, is het belangrijk om een aantal facetten van een goede techniek te beheersen. Vooral het goed achterop zitten, met een bolle rug is een vereiste om de meerwaarde van de klapschaats uit te buiten.
De afzet met de gehele schaats, die alleen mogelijk is door achterop te zitten, brengt extra rendement op bij de klapschaats in combinatie met de afzet van de voorvoet.
Uiteraard spelen andere facetten een belangrijke rol, waaronder het overkomen en de schaats naar voren sturen.
Door de jaren heen zijn de inzichten hierover nogal veranderd, onder andere door betere analyse van de diverse trainingsmethoden. Voor de wedstrijdsporter is deze uiteraard anders dan voor de recreatieve sporter en kinderen.
Wat betreft de laatste categorie, is het zinvol gedurende de zomer aandacht te schenken aan het verbeteren van de schaatshouding en –beweging. Daarbij is het natuurlijk belangrijk om je conditie te onderhouden en te verbeteren. Je schaatsbeweging en –houding kan je goed oefenen via skeelertraining of door op het droge schaatspassen, schaatssprongen en andere oefeningen uit te voeren.
Door lang in de schaatshouding te zitten, bijvoorbeeld tijdens een toertocht, zal er door belasting van de lage rug een pijnlijk gevoel ontstaan. Dit zal vooral bij minder getrainden het geval zijn. De optredende pijn is normaal en kan verdwijnen of verminderen door een paar keer de rug uit te strekken.